Berto blikt terug op de hulp van jeugdbeschermers van het Leger des Heils

Op een woensdagmiddag staat Berto bij het hek van de basisschool om zijn kinderen op te halen. Tot zijn verbazing ziet hij zijn ex al op het schoolplein staan, klaar om de jongens mee te nemen. “Voor de tweede dag op rij, terwijl het eigenlijk mijn beurt is – maar we hebben net van dag gewisseld.” Als ze de kinderen pakt, gebaart de docent naar Berto. Die weet dat het beter is om te vertrekken. Met zijn ziel onder de arm loopt Berto terug naar zijn auto. Tien minuten later belt de leerkracht – de twee kunnen goed met elkaar praten. De leerkracht beseft dat dit moeilijk is voor Berto, maar maakt hem duidelijk dat het er niet beter op wordt als hun vader midden op het schoolplein een scène maakt. “Heb geduld”, zegt de docent.

Beide ex-partners komen er maar niet uit hoe ze het ouderschap moeten inrichten. “Al tijdens ons huwelijk verschillen we van mening over de manier van opvoeden”, vertelt Berto (44), die aan de rand van de Veluwe woont. Achteraf gezien vindt hij het niet zo gek dat het mis ging, want hij trouwde jong en werd al op zijn tweeëntwintigste vader. “Eigenlijk ben je op die leeftijd nog niet uit-ontwikkeld, waardoor je je te veel aanpast aan je partner.” Hulptrajecten en mediation mogen niet baten: een scheiding is onvermijdelijk.

Als het getouwtrek om de kinderen twee jaar aan de gang is, bepaalt de rechter dat de kinderen – dan veertien, tien en zeven jaar oud – onder toezicht komen te staan van een gezinsvoogd. “De gezinsvoogd van het Leger des Heils kon de hulp bieden die ik nodig had. Ik kon haar altijd bellen als ik vastliep”, vertelt Berto. Ook als hij na een tijdje een nieuwe relatie krijgt, helpt ze.

Als de gezinsvoogd abusievelijk te laat verlenging aanvraagt van de ondertoezichtstelling, verloopt die regeling. “Balen, want zo’n gezinsvoogd betekent een stok achter de deur. Een externe blik zorgt ervoor dat ex-partners niet te gek doen tegen elkaar.” Zonder hulp of toezicht was er volgens Berto misschien iets ergs gebeurd. “Als ik zelf had moeten aanbellen bij mijn ex om te achterhalen wat er precies niet lekker liep achter de voordeur, was het misschien geëscaleerd.” Maar gelukkig is er iemand die het stokje overneemt: een medewerker van het sociaal wijkteam.

Inmiddels gaat het goed met de kinderen. Berto wil zijn eigen ervaring gebruiken om het Leger des Heils te adviseren: hoe kunnen jeugdbeschermers hun werk beter doen? Daarom zit hij in de cliëntenraad. Wettelijk is vastgelegd dat jeugdbeschermers in de eerste zes weken van alles moeten doen: het schrijven van een plan van aanpak, netwerkgesprekken, gesprekken met ketenpartners en praten met de kinderen. “De beschikbare tijd is niet toereikend en dat voelt een cliënt. Het menselijke deel van het werk ebt soms weg. Een cliënt heeft geen boodschap aan wettelijke termijnen. Beter is het te starten met een uur koffiedrinken. En: houd de mapjes dicht. Het is veel belangrijker om eerst vertrouwen te winnen.”

En wat zou hij adviseren aan andere ouders die in scheiding liggen? “Het is belangrijk om mensen om je heen te hebben met wie je kunt praten, zoals ik destijds veel had aan de goede raad van de basisschoolleraar. ‘Heb geduld’, zei hij. Dat zou ook mijn boodschap zijn aan andere ouders. Ook al krijg je hulp van jeugdbeschermers; het gaat vaak niet zoals je wilt. Begraaf de strijdbijl, laat het los en vertrouw erop dat het goedkomt. Er komt echt een moment dat je dat gaat ervaren.”